wikimedia.org
Artykuł sponsorowany
Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za treść artykułu i osobiste poglądy autora.
Rzeżucha to cudownie smaczna roślina, ostra i pieprzna, bardzo łatwa w uprawie domowej. Rzeżucha ma również wiele zalet zdrowotnych, w przeliczeniu na gramy zawiera więcej witaminy C niż pomarańcze, więcej wapnia niż mleko, więcej żelaza niż szpinak i więcej kwasu foliowego niż banany. Jest bardzo wszechstronną rośliną kuchenną i może być używana do przygotowywania pysznych zup, dodawana do koktajli lub po prostu idealna do kanapek. Rzeżuchę bardzo szybko i łatwo uprawia się w plastikowych doniczkach. W tym wpisie wyjaśnimy krok po kroku jak tego dokonać.
Rzeżucha w doniczce powinna być uprawiana w semi-hydroponice, czyli bezglebowej mieszance, która służy jako materiał stabilizujący (jest to obojętnie chemicznie granulat). Takim materiałem może być keramzyt, perlit, pumeks, wermikulit, czy inne mieszanki. Dzięki swojej strukturze zapewniają one roślinie nie tylko doskonały dostęp do wody, ale także tlen. Do wspomnianych materiałów dodawana jest mieszanka wody z nawozem, z której nasiona rzeżuchy pobierają wszystkie niezbędne składniki odżywcze.
Rzeżucha dobrze radzi sobie w różnych warunkach glebowych, ale jej idealny zakres to pH 6,5-7,5. Pod doniczką z rzeżuchą należy umieścić podstawkę wypełnioną wodą, aby zapewnić jej stałą wilgotność. Rzeżucha może być rozmnażana przez sadzonki łodygowe lub wysiewana z nasion. Nasiona należy wysiewać tuż pod powierzchnią materiału stabilizującego, około 0,5 cm. Ważne jest, aby materiał był wilgotny, ponieważ w przeciwnym razie roślina nie wykiełkuje. Nasiona można sadzić wewnątrz lub na zewnątrz w chłodnych, 10-16 C i wilgotnych warunkach.
Jeśli sadzisz więcej doniczek rzeżuchy, rozstaw rośliny w odległości 20 cm od siebie i umieść je w nasłonecznionym miejscu na zewnątrz. Warto wspomnieć, że istnieją różnego typu nasiona rzeżuchy, ta, która jest często wysiewana na bibułce w domu to pieprzyca siewna, istnieją jednak inne odmiany, które lepiej nadają się do uprawy w doniczce i rosną dłużej.
Pielęgnacja jest dość prosta pod warunkiem, że utrzymywana jest wilgotność w doniczce przez cały czas. Rzeżucha nie ma dużego zapotrzebowania na składniki odżywcze, choć może mieć niedobory fosforu, potasu lub żelaza. Niedobory fosforanów objawiają się karłowatymi i ciemno zabarwionymi liśćmi, podczas gdy niedobory potasu powodują przypalanie starszych liści. Żółknięcie, najczęściej, oznacza niedobór żelaza. Aby temu zaradzić, wymieszaj z wodą nawóz rozpuszczalny w wodzie zgodnie z zalecanymi dawkami.
Roślinę posadzoną w doniczce mogą atakować szkodniki, takie jak mączliki, przędziorki i ślimaki. Mączliki zwalczysz za pomocą mydła owadobójczego, a naturalne drapieżniki, a przędziorki za pomocą ich naturalnych wrogów, takich jak chrząszcze, drapieżne roztocza i wciornastki. Ślimaki można odławiać lub zbierać ręcznie.
Liście rzeżuchy mogą być zbierane przez cały rok. Smak jest najlepszy w chłodniejszych miesiącach roku i słabnie, gdy roślina zakwitnie lub temperatura wzrośnie powyżej 30 C. Rzeżucha będzie gotowa do zbioru od około czterech do siedmiu tygodni po wysianiu, w zależności od pory roku i pogody. Zbiór należy rozpocząć, gdy łodygi będą miały długość około 10-13 centymetrów upewniając się, że u podstawy rośliny pozostało kilka liści, dzięki czemu łatwo ponownie wykiełkują, co pozwoli na ciągłe zbiory w miesiącach letnich i jesiennych. Liście można przechowywać w lodówce przez około tydzień, ale najlepiej używać ich świeżych do celów kulinarnych lub leczniczych.
